Ali, sabah uyandığında pencereden dışarı baktı. Gördüğü manzara karşısında gözleri büyüdü. Her yer bembeyaz olmuştu. Kar yağmıştı!
"Anne, baba! Kar yağmış!" diye bağırdı. "Hadi hadi, kalkın! Kar oynamaya gidelim!"
Ali'nin annesi ve babası da onun heyecanına ortak oldular. Hemen kalkıp kahvaltı yaptılar. Sonra Ali'ye kalın kalın giydirdiler. Bere, atkı, eldiven, mont... Ali artık hazırdı.
"Ben bahçeye gidiyorum!" dedi Ali ve kapıyı açtı.
Kar taneleri yüzüne değdiğinde çok mutlu oldu. Elini yere uzatıp bir avuç kar aldı. Sıkı sıkı bastırarak bir kar topu yaptı. Sonra havaya fırlattı ve yakalamaya çalıştı.
"Bunu gördün mü?" diye seslendi bahçe duvarının arkasından gelen arkadaşı Ayşe'ye.
"Tabii ki gördüm!" dedi Ayşe. "Ben de sana bir tane atayım!"
Ayşe de bir kar topu yaptı ve Ali'ye doğru fırlattı. Ama Ali çevikti. Kar topu ona değmedi.
"Bir daha dene!" dedi Ali gülerek.
Böylece Ali ve Ayşe kar topu savaşı yapmaya başladılar. Bir süre sonra yoruldular ve durdular.
"Bu çok eğlenceliydi!" dedi Ayşe.
"Evet, çok eğlendik!" dedi Ali. "Ama daha bitmedi. Şimdi de bir kardan adam yapalım!"
"Harika fikir!" dedi Ayşe. "Hadi başlayalım!"
Ali ve Ayşe büyük bir kar küresi yapmak için elleriyle kar toplamaya başladılar. Kar küresi büyüdükçe onu yuvarlayarak daha da büyüttüler. Sonunda kardan adamın gövdesi hazır oldu.
"Şimdi de başını yapalım!" dedi Ali.
"Tamam!" dedi Ayşe.
Ali ve Ayşe daha küçük bir kar küresi daha yaptılar. Sonra onu da gövdenin üstüne yerleştirdiler. Kardan adamın başı da hazır oldu.
"Şimdi de yüzünü yapalım!" dedi Ali.
"Tamam!" dedi Ayşe.
Ali ve Ayşe bahçeden birkaç taş topladılar. Onları kardan adamın yüzüne göz, burun ve ağız olarak yerleştirdiler. Sonra Ali'nin annesi onlara bir havuç getirdi. Onu da burnunun yerine soktular. Kardan adamın yüzü de hazır oldu.
"Şimdi de şapka ve atkı bulalım!" dedi Ali.
"Tamam!" dedi Ayşe.
Ali ve Ayşe eve koştular. Ali'nin annesinden bir şapka ve bir atkı aldılar. Sonra onları da kardan adamın başına ve boynuna taktılar. Kardan adamın giysisi de hazır oldu.
"İşte bitti!" dedi Ali.
"Çok güzel oldu!" dedi Ayşe.
Ali ve Ayşe kardan adamın yanında durup onunla fotoğraf çektirdiler. Sonra ona bir isim verdiler.
"Senin adın Karlıcan olsun!" dedi Ali.
"Karlıcan... Güzel isim!" dedi Ayşe.
Ali ve Ayşe kardan adamla konuşuyor gibi yaptılar. Ona sorular sordular, şakalar yaptılar, şarkılar söylediler. Ama kardan adam hiç cevap vermedi. Sadece gülümsüyordu.
"Bir konuşsa ne güzel olurdu!" dedi Ali.
"Evet, keşke konuşabilse!" dedi Ayşe.
Tam o sırada bir mucize oldu. Kardan adam birden konuşmaya başladı!
"Merhaba, ben Karlıcan!" dedi kardan adam.
Ali ve Ayşe çok şaşırdılar. Gözlerine inanamadılar.
"Sen... Sen konuşabiliyor musun?" diye sordu Ali.
"Evet, konuşabiliyorum!" dedi kardan adam. "Siz beni yaptınız ya, ben de hayat buldum!"
"Bunu nasıl yaptın?" diye sordu Ayşe.
"Bilmiyorum, belki de sizin hayal gücünüz sayesinde!" dedi kardan adam. "Ama çok mutluyum! Siz benim arkadaşlarımsınız!"
Ali ve Ayşe de çok mutlu oldular. Kardan adamla arkadaş olmuşlardı!
"Seninle oynamak ister misin?" diye sordu Ali.
"Tabii ki isterim!" dedi kardan adam. "Ne oynamak istersiniz?"
"Birlikte kayabiliriz!" dedi Ayşe.
"Evet, kayalım!" dedi Ali.
Ali, Ayşe ve kardan adam bahçede bir kızak buldular. Üçü de kızakla kaymaya başladılar. Kızak hızla karın üstünde ilerliyordu. Ali, Ayşe ve kardan adam çok eğleniyordu.
"Bu çok zevkli!" dedi kardan adam.
"Evet, çok zevkli!" dedi Ali.
"Evet, çok zevkli!" dedi Ayşe.
Böylece üç arkadaş birlikte macera dolu bir gün geçirdiler. Kar topu oynadılar, kartopu yaptılar, kar meleği yaptılar, kar küresi yaptılar... Hem çok eğlendiler hem de çok öğrendiler. Kardan adam onlara karın nasıl oluştuğunu, kar tanelerinin nasıl şekillendiğini, karın faydalarını anlattı. Ali ve Ayşe de ona hayat hakkında bilgiler verdiler. Kardan adam her şeye çok meraklıydı.
Akşam olduğunda Ali ve Ayşe eve girmek zorunda kaldılar. Ama kardan adam bahçede kalacaktı.
"Sana iyi geceler!" dedi Ali.
"Sana iyi geceler!" dedi Ayşe.
"Sana iyi geceler!" dedi kardan adam.
Ali ve Ayşe eve girdikten sonra kardan adam bahçede tek başına kaldı. Ama üzülmedi. Çünkü sabah olduğunda yine arkadaşlarıyla oynayabileceğini b
Yorumlar
Yorum Gönder